Pujəsójja

Vuógljə parleà də tànda càusə, də rə fèttə mójja:
sólə tìuuə mə lə pò pərméttə, pujəsójja!
Tìuuə chə tanda paréulə mə fé mməndeà
e m’arriéscə a fa sfuchəà.
Mə fé dicərə càusə vajrə e càusə chə mə suggəriscə la fantasójja:
pə mmé sci pruópria na cumbagnójja!
Pózzə arraccundeà nu dəlàurə, na trəsctézza e na suffərènza,
chəmmuó mə djéa ógnə ləcènza.
Mə puórtə àlla rəcèrca də caccàusa chə tiénghə davéndrə a ru chéurə,
chə sólə quàndə scrójvə feà rəmméurə.
Issə é ru səndəmiéndə,
e nzə vaidə gné la fàccia ó rə diéndə,
sə laménda, sə ngùsctia, sə méttə alləccuójə:
alléura ru cərviéllə iaddumànna: «Chə vuójə»?
«Jójjə vuógliə caccəà daféurə tuttə:
da càusə véunə a càusə bbruttə;
sctiénghə annascuóstə e sólə la ndələggènza e la raggéunə
mə puónə cacceà da chélla prəggéunə.
Jójjə scarìufə e la vócca dètta
e tìuuə, pujəsójja, vé lètta».

Poesia

Voglio parlare di tante cose, dei fatti miei:
solo tu me lo puoi permettere, poesia!
Tu che tante parole mi fai inventare
e riesci a farmi sfogare.
Mi fai dire cose vere e cose che mi suggerisce la fantasia:
per me sei proprio una compagnia!
Posso raccontare un dolore, una tristezza e una sofferenza,
perchè mi dai ogni licenza.
Mi porti alla ricerca di qualcosa che ho dentro il cuore,
che solo quando scrivo fa rumore.
Lui è il sentimento,
che non si vede come la faccia o i denti,
si lamenta, si inquieta, si mette a gridare:
allora il cervello chi domanda: "Che vuoi"?
"Io voglio cacciare fuori tutto:
da cose buone a cose brutte;
sono nascosto e solo l'intelligenza e la ragione
mi possono cacciare da quella prigione.
Io scavo e la bocca detta
e tu poesia, vieni letta.